Καλοπροαίρετη κριτική για τα 2 σφάλματα που έγιναν ως προς την κατασκευή του Μετρό Θεσσαλονίκης

Σαν απλός πολίτης θα ήθελα να εστιάσω την προσοχή μου σε 2 βασικά λάθη που κατά την γνώμη μου έλαβαν χώρα στην κατασκευή του ΜΕΤΡΟ της αγαπημένης μου πόλης.

θα ήθελα να αναφέρω ότι η  λειτουργία ενός έργου υποδομής όπως το ΜΕΤΡΟ δεν περιορίζεται μόνο στη μετακίνηση των πολιτών, αλλά πρέπει να διασφαλίζει και την ασφάλεια, την άνεση και τη βιωσιμότητα.              Επομένως η απουσία στεγάστρων είναι αναμφίβολα ένα κενό που πρέπει να καλυφθεί, ενώ οι κίνδυνοι ασφαλείας λόγω επιθέσεων απαιτούν στρατηγική πρόληψης και άμεσης παρέμβασης.

Μπορεί τα στεγάστρα να θεωρήθηκαν "πολυτέλεια" ή να θυσιάστηκαν για οικονομικούς λόγους, αλλά η εμπειρία έχει δείξει πως η αμέλεια αυτών των στοιχείων στο σχεδιασμό ενός έργου συχνά οδηγεί σε υψηλότερα κόστη μακροπρόθεσμα, είτε οικονομικά είτε κοινωνικά.

ΘΑ ΑΝΑΠΤΥΞΩ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΑ 2 ΛΑΘΗ ΜΕ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ  ΠΟΥ ΘΑ ΤΑΛΑΝΙΖΟΥΝ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΤΗΝ ΩΡΑΙΑ ΜΑΣ ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΟΛΗ :

1. Η απουσία στεγάστρων στους σταθμούς του ΜΕΤΡΟ

Η έλλειψη στεγάστρων στους περισσότερους σταθμούς, εκτός από τον σταθμό Βενιζέλου, αποτελεί έναν προφανή περιορισμό, ο οποίος μπορεί να δημιουργήσει πολλαπλά προβλήματα:

Φθορά υποδομών: Οι σκάλες, οι κυλιόμενες σκάλες, ακόμα και τα εξωτερικά υλικά των σταθμών, θα είναι εκτεθειμένα σε αντίξοες καιρικές συνθήκες (βροχή, χιόνι, σκόνη). Αυτό θα οδηγήσει σε ταχύτερη φθορά, αυξημένα έξοδα συντήρησης και πιθανές δυσλειτουργίες που θα επηρεάζουν τους χρήστες.

Δυσφορία των επιβατών: Οι επιβάτες που εισέρχονται ή εξέρχονται από τους σταθμούς θα εκτίθενται στα στοιχεία της φύσης, γεγονός που θα μειώσει την ποιότητα  χρήσης του ΜΕΤΡΟ.

Πρόταση: Η προσθήκη στεγάστρων ή εναλλακτικά συστημάτων προστασίας είναι επένδυση που θα μπορούσε να εξοικονομήσει χρήματα σε βάθος χρόνου.                                                                        Ακόμη κι αν υπήρξαν οικονομικοί λόγοι για την απουσία τους, η τοποθέτησή τους σταδιακά μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την κατάσταση.

Κίνδυνοι από τρομοκρατικές ενέργειες

Η ανησυχία μου σχετικά με το ενδεχόμενο ρίψης μολότοφ ή άλλων επιθέσεων σε ανοιχτούς σταθμούς είναι λογική και βάσιμη , ειδικά σε μια εποχή όπου οι δημόσιοι χώροι συχνά βρίσκονται στο στόχαστρο και μπορεί να δημιουργήσει :

Ευπάθεια των ανοιχτών σταθμών: Η απουσία στεγάστρων ή άλλων προστατευτικών μέτρων καθιστά τις ανοιχτές εισόδους και σκάλες πιο ευάλωτες σε εξωτερικές επιθέσεις.

Επικινδυνότητα για τους επιβάτες: Σε περίπτωση επίθεσης, οι σκάλες θα μπορούσαν να μετατραπούν σε «παγίδα», προκαλώντας ατυχήματα, τραυματισμούς ή ακόμα και θανάτους.

Οι  δικές  μου Πρότασεις  είναι  οι εξής μέχρι να λυθεί το πρόβλημα :

• Εγκατάσταση μέτρων ασφάλειας: Κάμερες ασφαλείας, βελτιωμένος φωτισμός και συστήματα παρακολούθησης θα μπορούσαν να μειώσουν τους κινδύνους.
• Προστατευτικά εμπόδια: Η δημιουργία κατασκευών που θα εμποδίζουν την άμεση οπτική επαφή και πρόσβαση προς τις σκάλες από απόσταση (π.χ., διαχωριστικά ή μεταλλικές δομές) είναι ένα μέτρο πρόληψης.
• Συνεργασία με τις Αρχές: Ενισχυμένη αστυνόμευση και παρουσία ομάδων ασφάλειας στους σταθμούς για την αποτροπή τέτοιων περιστατικών.

2. Η κατάργηση των σχεδίων για τη δημιουργία πάρκινγκ στους σταθμούς του ΜΕΤΡΟ Θεσσαλονίκης  στο Πανεπιστήμιο, στη Νέα Ελβετία και ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ                                                                    αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα αστοχίας μακροπρόθεσμου σχεδιασμού.                            Αυτό το γεγονός δεν επηρεάζει μόνο την καθημερινότητα των κατοίκων αλλά και την ίδια τη λειτουργικότητα του έργου.

Η σημασία των πάρκινγκ σε σταθμούς ΜΕΤΡΟ

Η αρχική πρόβλεψη για πάρκινγκ 2.000 θέσεων ήταν στρατηγικής σημασίας για την ομαλή ένταξη του ΜΕΤΡΟ στην αστική ζωή. Αυτά τα πάρκινγκ θα εξυπηρετούσαν τους εξής σκοπούς:

Προώθηση της συνδυαστικής μετακίνησης: Οι οδηγοί θα μπορούσαν να αφήνουν τα οχήματά τους σε σταθμούς και να χρησιμοποιούν το ΜΕΤΡΟ για να φτάσουν στο κέντρο ή σε άλλες περιοχές. Αυτό θα μείωνε την κίνηση και τη ρύπανση.

Αποφόρτιση του κέντρου: Οι περιοχές όπως το Πανεπιστήμιο και η Νέα Ελβετία, που βρίσκονται σε κομβικά σημεία, θα λειτουργούσαν ως "κόμβοι συγκέντρωσης" οχημάτων, αποτρέποντας τη μαζική εισροή αυτοκινήτων στο κέντρο.

Καλύτερη εξυπηρέτηση των προαστιακών περιοχών: Οι κάτοικοι από πιο απομακρυσμένες περιοχές θα είχαν κίνητρο να χρησιμοποιούν το ΜΕΤΡΟ, εφόσον εξασφαλίζονταν θέσεις στάθμευσης.

Οι συνέπειες της κατάργησης

Η απόφαση να μην κατασκευαστούν αυτά τα πάρκινγκ έχει ήδη αρχίσει να δείχνει τις συνέπειές της:

1. Αυξημένη κυκλοφοριακή συμφόρηση: Οι οδηγοί που θέλουν να χρησιμοποιήσουν το ΜΕΤΡΟ, αλλά δεν βρίσκουν θέσεις στάθμευσης κοντά στους σταθμούς, θα αναγκαστούν να συνεχίσουν με το αυτοκίνητό τους. Αυτό υπονομεύει τον σκοπό του έργου.
2. Περιορισμός της χρήσης του ΜΕΤΡΟ: Η δυσκολία στάθμευσης λειτουργεί αποτρεπτικά για πολλούς κατοίκους που θα μπορούσαν να γίνουν τακτικοί χρήστες του.
3. Πίεση στις γύρω γειτονιές: Οι κάτοικοι κοντά σε σταθμούς όπως το Πανεπιστήμιο ή η Νέα Ελβετία θα αντιμετωπίσουν μεγαλύτερη πίεση από σταθμευμένα αυτοκίνητα, καθώς οι οδηγοί θα αναζητούν θέσεις στους δρόμους.
   
   
   

Γιατί καταργήθηκαν τα πάρκινγκ;

Η κατάργηση των πάρκινγκ ήταν ένα σοβαρό λάθος που υπονομεύει τη μακροχρόνια επιτυχία του ΜΕΤΡΟ Θεσσαλονίκης. Αν και τα οικονομικά κόστη μπορεί να αποτελούσαν εμπόδιο, οι συνέπειες αυτής της απόφασης δείχνουν πόσο σημαντική ήταν η υλοποίηση αυτών των σχεδίων. Η πόλη πρέπει να εξετάσει τρόπους επανόρθωσης, καθώς η συνδυαστική μετακίνηση αποτελεί το "κλειδί" για τη βιώσιμη αστική ανάπτυξη.

Η απόφαση για την κατάργηση των πάρκινγκ φαίνεται να βασίστηκε είτε σε:

1. Οικονομικούς περιορισμούς: Η έλλειψη χρηματοδότησης μπορεί να οδήγησε σε περικοπή των σχεδίων.
2. Πολιτική υποτίμηση της σημασίας τους: Ίσως οι φορείς να μην εκτίμησαν σωστά τη σημασία των πάρκινγκ για τη συνολική λειτουργικότητα του έργου.
3. Αλλαγή προτεραιοτήτων: Πιθανώς, με την πάροδο των ετών, η ιδέα των πάρκινγκ να θεωρήθηκε δευτερεύουσα σε σχέση με την κατασκευή των σταθμών.

Τι προτείνω εγω να γίνει τώρα στις δημόσιες αρχές ώστε έστω να προλάβουμε τους καιρούς ;

PARKING στο λιμανι κοντα στα δικαστήρια θεσσαλονίκης 

Γνωρίζω ότι τα πάρκινγκ δεν περιλαμβάνονται πλέον στον σχεδιασμό, υπάρχουν ομως τρόποι να για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση σε ιάρκεια το πολύ 2 χρόνων :

1. Κατασκευή υπέργειων ή υπόγειων πάρκινγκ: Η δημιουργία μικρότερων αλλά λειτουργικών πάρκινγκ σε κομβικά σημεία μπορεί να επανέλθει ως πρόταση σε μελλοντικές φάσεις.

α)Στην περιοχή του σταθμού υπάρχει ένα προκάτ σχολείο που πρέπει να μεταφερθεί και στην θεση του να ανεγερθει ενα πολυόροφο παρκιν όπως προβλέπετο στα αρχικά σχέδια  σημαντικό δε είναι ότι το οικόπεδο ανήκει στην ΓΑΙΟΣΕ.

β) οπωσδήποτε πρέπει να αγοραστεί από την πολιτεία το παλαιό Δημαρχείο που ανήκει σε πάρα πολλούς ιδιοκτήτες που ποτέ δεν θα συμφωνήσουν σε μία κάποια επένδυση  παρά μόνο αν αγοραστεί από την πολιτεία και μετατραπεί άμεσα σε παρκιν κεντρικό στην πλατεία Βενιζέλου  

                      ΠΑΛΑΙΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ δίπλα στο Αλκαζάρ.

2. Συνεργασία με ιδιωτικούς φορείς: Οι ιδιώτες θα μπορούσαν να επενδύσουν στη δημιουργία και διαχείριση πάρκινγκ κοντά στους σταθμούς.

3. H πολιτεία πρέπει να δώσει κίνητρα σε εταιρείες PARKING για να αναπτυχθούν  σε διάφορα σημεία της πόλης.(μέχρι τώρα η ειδικότητα αυτή ειναι παραμελημένη και βρίσκεται σε κρίση λόγω ισχυρής φορολόγησης)  

3. Ενίσχυση των λεωφορειακών γραμμών: Με καλύτερο συντονισμό των λεωφορείων που θα εξυπηρετούν τους σταθμούς, η ανάγκη στάθμευσης θα μπορούσε να μειωθεί.

4. να δοθούν κίνητρα όπως ελαφρύνσεις στα ιδιωτικά πάρκιν ώστε οι έχοντες κάρτα διαρκείας στο ΜΕΤΡΟ να έχουν μια  μεγάλη έκπτωση η δωρεάν παρκιν.